Τα τρία σενάρια στη διαπραγμάτευση με την τρόικα για τους λιγνίτες της ΔΕΗ

Χ. Φλουδόπουλος

Τις τελευταίες ημέρες καλλιεργείται η αίσθηση από κυβερνητικές πηγές ότι η διαπραγμάτευση με τους εκπροσώπους των δανειστών και κυρίως με την Κομισιόν για το θέμα της πώλησης του 40% των λιγνιτών της ΔΕΗ θα έχει αίσιο τέλος. Οι ίδιες κυβερνητικές πηγές έχουν δώσει το στίγμα ότι η ελληνική πρόταση που έχει κατατεθεί προς διαβούλευση από τα μέσα του καλοκαιριού και η οποία περιλαμβάνει τις μονάδες της Μελίτης, του Αμύνταιου καθώς και άδεια για νέα δεύτερη μονάδα στη Φλώρινα, πληροί τις προϋποθέσεις και τους όρους της συμφωνίας για το κλείσιμο της αξιολόγησης. Ακόμη και σε δημόσιες δηλώσεις του ο αρμόδιος υπουργός Γ. Σταθάκης έχει εκφράσει την εκτίμηση ότι δεν βλέπει κάποιο ουσιαστικό λόγο ώστε η ελληνική πρόταση να απορριφθεί.

Τι προέβλεπε η συγκεκριμένη συμφωνία; Να διατεθεί προς πώληση πακέτο λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ που θα αντιστοιχεί με το 40% του λιγνιτικού παραγωγικού δυναμικού της εταιρείας και το οποίο θα έχει όμοια χαρακτηριστικά (απόδοσης, ηλικίας κλπ) με τα εναπομείναντα εργοστάσια που θα διατηρήσει η ΔΕΚΟ στην κατοχή της.

Η αισιοδοξία της ελληνικής κυβέρνησης έρχεται σε αντίθεση με τις πληροφορίες ότι οι Βρυξέλλες αντιμετώπισαν αρχικά με σκεπτικισμό την πρόταση, ιδιαίτερα μετά και το πρόσφατο ατύχημα στο ορυχείο του Αμύνταιου, που δημιουργεί πρόσθετα προβλήματα, περιπλέκει την κατάσταση σε σχέση με το μέλλον του εργοστασίου και αυξάνει το ύψος των απαιτούμενων επενδύσεων για τη συνέχιση της λειτουργίας της μονάδας, που ούτως ή άλλως βρίσκεται σε καθεστώς περιορισμού για περιβαλλοντικούς λόγους.

Πως διαμορφώνεται λοιπόν το σκηνικό ενόψει της επανέναρξης των συζητήσεων την επόμενη εβδομάδα για το φλέγον θέμα των λιγνιτών που εν πολλοίς αναμένεται να καθορίσει και το μέλλον της αγοράς ηλεκτρισμού, τουλάχιστον στο κομμάτι της παραγωγής;

Τα τρία πιθανότερα σενάρια έχουν ως εξής:

Πρώτον η ελληνική πρόταση απορρίπτεται από τις Βρυξέλλες ως μη συμβατή, παρά την κυβερνητική αισιοδοξία. Αυτή η εξέλιξη θα σημαίνει ότι η πρόταση θα πρέπει να τροποποιηθεί πριν το τέλος Οκτωβρίου, όταν και θα τεθεί σε διαβούλευση με πιθανούς επενδυτές, στο πλαίσιο του περίφημου market test. Εδώ λοιπόν υπάρχει ανοιχτό το ενδεχόμενο να αντικατασταθεί το πακέτο των μονάδων με πιο "ελκυστικά” για τους επενδυτές εργοστάσια, όπως πχ το συγκρότημα του Αγίου Δημητρίου Κοζάνης, που αυτή τη στιγμή αποτελεί την παραγωγική ναυαρχίδα των λιγνιτών της ΔΕΗ με ισχύ 1450 MW. Μια τέτοια εξέλιξη θεωρείται εξόχως αρνητική για τη ΔΕΗ, που έχει περιλάβει το συγκεκριμένο συγκρότημα στο σχεδιασμό της για την επόμενη ημέρα και στο πλαίσιο αυτό υλοποιεί ήδη εκτεταμένες περιβαλλοντικές αναβαθμίσεις που θα επεκτείνουν το χρόνο λειτουργίας και θα διασφαλίσουν ότι είναι συμβατό με τις νέες περιβαλλοντικές απαιτήσεις της ΕΕ.

Δεύτερον η ελληνική πρόταση για Αμύνταιο και Μελίτη, γίνεται αποδεκτή από τις Βρυξέλλες και βγαίνει στο market test όπως έχει συμφωνηθεί στα τέλη Οκτωβρίου. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα κριθεί στην πράξη η ελκυστικότητα και η ύπαρξη ή όχι επενδυτικού ενδιαφέροντος. Το τελευταίο διάστημα ανεπισήμως σχεδόν όλοι οι ιδιώτες επενδυτές - Έλληνες και ξένοι - που δραστηριοποιούνται στην ελληνική αγορά έχουν διαμηνύσει, χωρίς ωστόσο να έχουν πλήρη εικόνα της πρότασης και των λεπτομερειών της, ότι δύσκολα μπορούν να ενδιαφερθούν για μονάδες παλιές και αντιπαραγωγικές όπως το Αμύνταιο ή με προβλήματα στην τροφοδοσία λιγνίτη όπως η Μελίτη. Εάν πράγματι επιβεβαιωθεί στην πράξη ότι δεν υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον, τότε η συμφωνία με τους δανειστές αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξουν αλλαγές. Αυτό πρακτικά μεταφράζεται σε επανεκκίνηση της συζήτησης για πώληση υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ, κάτι που έχει ζητηθεί και από την αγορά, ανεπισήμως. 

Ένα τρίτο σενάριο πάντως θέλει την κυβέρνηση να έχει ήδη κάνει τις πρώτες δικές της κινήσεις βολιδοσκόπησης  πιθανών επενδυτών.  Πηγές της αγοράς εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι η κυβέρνηση δε θα μπορούσε να θέσει σε διαβούλευση συγκεκριμένη πρόταση, όταν γνωρίζει ότι η απόρριψή της θα μπορούσε να ανοίξει άλλες πληγές (βλέπε υδροηλεκτρικά) χωρίς να έχει κάνει κάποιες πρώτες συζητήσεις ή τουλάχιστον να έχει ένα εναλλακτικό πλάνο. Εφόσον οι εκτιμήσεις αυτές αποδειχθούν στην πράξη ορθές, τότε το κεφάλαιο λιγνίτες θα κλείσει μέχρι τα μέσα του 2018, με την πώληση των μονάδων (Μελίτη, Αμύνταιο και άδεια για δεύτερη μονάδα στη Φλώρινα) που θα αντιστοιχούν στο 40% του υφιστάμενου λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ. Θα απομείνει σε εκκρεμότητα η διευθέτηση του θέματος των υδροηλεκτρικών, με δεδομένο ότι έχουν διαπιστωθεί από πλευράς Κομισιόν, στο πλαίσιο της πρόσφατης έρευνας που έγινε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού, ενδείξεις αξιοποίησης των νερών για χειραγώγηση της αγοράς. Όμως και εδώ πληροφορίες θέλουν  να υπάρχει συγκεκριμένο πλάνο και εναλλακτικές όπως η ενοικίαση της παραγωγής των ΥΗΣ (Swap Drawing Rights) ή άλλες μέθοδοι που θα διασφαλίσουν την απρόσκοπτη και ανταγωνιστική λειτουργία της αγοράς ρεύματος.

(capital.gr)

 από:Χ. Φλουδόπουλος: Τα τρία σενάρια στη διαπραγμάτευση με την τρόικα για τους λιγνίτες της ΔΕΗ